Μια από τις πολυτιμότερες εκδόσεις, επέστρεψε στα ράφια της βιβλιοθήκης σε προάστιο του Σίδνεϊ με 122 χρόνια καθυστέρηση. Δεν πίστευαν οι υπάλληλοι του ιδρύματος, όταν πήραν στα χέρια τους την πρώτη έκδοση του βιβλίου «Εντομοφάγα Φυτά» του Κάρολου Δαρβίνου, την οποία είχε δανείσει η βιβλιοθήκη Κάμντεν στις 30 Ιανουαρίου του 1889.
Η Κάθριν Μπάζετ Τζούλιεφ, διευθύντρια υπηρεσιών της βιβλιοθήκης, ανέφερε σε τοπική εφημερίδα ότι το πρόστιμο για την «αιωνόβια» και... βάλε καθυστέρηση θα ανερχόταν κανονικά σε 35.000 δολάρια Αυστραλίας, όμως οι υπεύθυνοι του ιδρύματος ήταν τόσο ευτυχισμένοι που το βιβλίο επέστρεψε στο ράφι, που άφησαν κατά μέρος το πρόστιμο.
Επί 50 χρόνια την σπάνια έκδοση είχε ένας συνταξιούχος κτηνίατρος, ο Ρον Χάϊν, ο οποίος τον περασμένο μήνα το έδωσε στο Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ μαζί με πολλά άλλα παλιά βιβλία. Υπάλληλος του Πανεπιστημίου είδε την σφραγίδα της δανειστικής βιβλιοθήκης και επέστρεψε το βιβλίο. Ο κτηνίατρος δεν θυμάται πώς το «Εντομοφάγα Φυτά» βρέθηκε στη συλλογή του, αλλά έχει την αίσθηση ότι του το είχε δώσει ένας συνάδελφός, την δεκαετία του ’50.
Από δώ και πέρα οι αναγνώστες θα μπορούν να διαβάζουν το «κειμήλιο», αν θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε αυτή την λέξη, του Δαρβίνου στην βιβλιοθήκη του Κάμντεν, αλλά όπως είναι φυσικό δεν θα μπορούν να το δανειστούν.
Η Κάθριν Μπάζετ Τζούλιεφ, διευθύντρια υπηρεσιών της βιβλιοθήκης, ανέφερε σε τοπική εφημερίδα ότι το πρόστιμο για την «αιωνόβια» και... βάλε καθυστέρηση θα ανερχόταν κανονικά σε 35.000 δολάρια Αυστραλίας, όμως οι υπεύθυνοι του ιδρύματος ήταν τόσο ευτυχισμένοι που το βιβλίο επέστρεψε στο ράφι, που άφησαν κατά μέρος το πρόστιμο.
Επί 50 χρόνια την σπάνια έκδοση είχε ένας συνταξιούχος κτηνίατρος, ο Ρον Χάϊν, ο οποίος τον περασμένο μήνα το έδωσε στο Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ μαζί με πολλά άλλα παλιά βιβλία. Υπάλληλος του Πανεπιστημίου είδε την σφραγίδα της δανειστικής βιβλιοθήκης και επέστρεψε το βιβλίο. Ο κτηνίατρος δεν θυμάται πώς το «Εντομοφάγα Φυτά» βρέθηκε στη συλλογή του, αλλά έχει την αίσθηση ότι του το είχε δώσει ένας συνάδελφός, την δεκαετία του ’50.
Από δώ και πέρα οι αναγνώστες θα μπορούν να διαβάζουν το «κειμήλιο», αν θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε αυτή την λέξη, του Δαρβίνου στην βιβλιοθήκη του Κάμντεν, αλλά όπως είναι φυσικό δεν θα μπορούν να το δανειστούν.
RSS Feed